تفاوت ظرف مسی با آلومینیوم و تفلون از نظر ساختار و ویژگی‌های کاربردی، بسیار زیاد است. استفاده از ظرف غذا خوری به صورت روزانه، باید استاندارد و متناسب با نوع مصرف هر فرد باشد.
بهره‌مندی از هر نوع ظرف مسی، در بازار فروش عمده ظروف مسی برای پخت و پز، در آشپزخانه مناسب است.
بسیاری از ظروف مناسب در فضای آشپزخانه، با کاربرد مناسب عبارتند از: ظرف استیل، چدن، روحی، مسی، سفالی، پیرکس، شیشه‌ای و تفلون است.
اما سوال مهم در رابطه با جنس‌های متفاوت ظروف به نسبت بهترین آن‌ها در استفاده است.
بهترین ظرف مناسب برای پختن غذا باید از چه جنسی باشد؟
در صورت پخت غذا در ظرف نامناسب، افراد با بیماری‌های بسیار جدی رو به رو می‌شوند.
از جمله بیماری‌های خاص و بسیار سخت برای افراد در زمان پختن غذا در ظرف نامناسب، شامل: افسردگی، اختلالات گوارشی، کم خونی، آلزایمر، سرطان است.
علل وجود بیماری‌های فوق در بدن، بهره‌مندی از ظرف نامناسب برای پخت غذا است.
برای انتخاب ظرف مناسب برای پخت و پز، ابتدا باید ویژگی و مزیت‌های آن را در نظر گرفت. البته تمامی ظرف‌های موجود در بازار، عیوب مختص به خود را دارند.
هیچ یک از ظرف‌های ارائه شده در بازار، دارای ویژگی صد در صدی به خود نمی‌باشند.
تفاوت ظرف مسی با آلومینیوم
از فلز بسیار پرکاربرد در ساخت ظرف، جنس آلومینیوم است. جنس آلومینیوم، دارای ساختار سبک و در نتیجه از هزینه کمتری نیز برخوردار است.
ظرف آلومینیومی، بسیار راحت برای پخت و پز مورد استفاده قرار می‌گیرد. وجود ظرف آلومینیومی، می‌تواند حرارت از اجاق یا فر را به غذا به درستی انتقال دهد.
ظروف آلومینیومی بسیار براق هستند. منعکس کننده گرما نیز می‌باشند. بنابراین از تیره شدن در سطح غذا، به شدت جلوگیری می‌کند.
بسیاری از بانوان، کمال رضایت خود را نسبت به استفاده از ظرف آلومینیومی ابزار کردند.
البته ظرف آلومینیومی، دارای نکات منفی و مضری نیز می‌باشد. برخی از کارشناسان در این زمینه توصیه‌های مبنی بر عدم استفاده از ظرف آلومینیومی را ارائه داده‌اند.
استفاده از ظرف آلومینیوم، ابتلا به بیماری‌های نظیر، آلزایمر، خشک شدن دهان، تغییر رنگ برای زبان و مواردی از این دست را افزایش می‌دهد.
منجر به شکل گیری اختلالات عصبی و وجود آلزایمر و مشکلاتی از این دست است. البته تولید ظرف آلومینیوم، مانند سابق نیست. البته افراد کمتری به سراغ این نوع از ظرف در در بازار می‌روند.
اما به مراتب آن، استفاده از ظروف مسی به شدت رواج یافته است. ظرف مسی ویژگی‌های مثبت و خاص زیادی برای بدن انسان فراهم می می‌آورد.
نقطه تمایز ظرف تفلون نسبت به مسی
از انواع ظروف دیگر برای پخت و پز، استفاده از ظرف تفلون است. در اوایل ارائه ظرف با جنس تفلون، طرفداران زیادی برای استفاده از آن به وجود آمد.
اما با گذشت زمان، از شدت استفاده از ظرف تفلون بسیار کاسته شد. در ساختار ظرف تفلون، به هیچ عنوان غذا در سطح ظرف باقی نمی‌ماند و یا به آن نمی‌چسبید.
البته باعث کاهش مصرف روغن نیز می‌شود.
وجود حالت رنگی برای ظرف تفلون و نسبت سطح براق رنگ، گرمای کمتری در آن وجود دارد. بسیاری از کارشناسان، هشدار‌های جدی را در رابطه با عدم استفاده از ظرف تفلون برای پخت و پز را ارائه داده‌اند.
برای ساخت ظرف تفلون، از کادمیوم استفاده می‌شود. کادمیوم، یک فلز سنگین بشمار می‌آید.
با ورود کادمیوم به غذا به مرور زمان، بیماری‌های زیادی گریبان انسان را می‌گیرد که شامل:
- سرطان
- مشکلات قلبی
- بیماری پوست
از کادمیوم در سال‌های گذشته، برای تهیه رنگ قرمز استفاده می‌شد.
تفاوت ظرف مسی در خصوصیات آن نهفته است.
با توجه به توضیحات فوق، استفاده از ظرف آلومینیوم و یا تفلون، به هیچ عنوان برای پخت و پز و مصارف دیگر در آشپزخانه مناسب نیست.
برای آشپزی استاندارد و متناسب با سلامت انسان، باید از ظرف مسی بهره‌مند شد.
ظرف مسی، بهترین نوع ظرف، برای آشپزی و پخت و پز است. ظرف مسی، رسانای حرارت است.
حرارت موجود در سطح به درستی به صورت سریع و یکنواخت داغ می‌شود. البته یک نکته منفی در رابطه با ظرف مسی از نظر هزینه وجود دارد.
قیمت ظرف مسی به نسبت جنس‌های دیگر در بازار، بسیار بیشتر است.
همچنین ظروف مسی بعد از مدت زمان استفاده از آن، نیاز به نگهداری و رسیدگی دارند. در صورت عدم مراقبت درست از ظرف مسی، امکان وجود عامل‌های خطرناک در آن بسیار زیاد است.
البته ترکیب مس با غذا بدون وجود لایه قلع اندود یا فولاد ضد زنگ در آن، به شدت باید پرهیز شود.
از مشکلات دیگر برای ظرف مسی، رطوبت هوا است. رطوبت در هوا، منجر به ایجاد یک واکنش، با آن و بروز یک لایه در سطح می‌شود.
برای ایجاد ایمنی بیشتر در ظرف مسی، یک سطح نازکی از آن را قلع اندود می‌کنند.
وجود قلع، از میزان آسیب‌های موجود به ظرف، به شدت جلوگیری می‌کند. به کمک قلع، به شدت می‌توان ایمنی ظرف را افزایش داد.
البته با توجه به این که ظرف مسی، به عنوان ایده آل‌ترین نوع ظرف برای پخت و پز و مصرف خانگی برای افراد در نظر گرفته شده است؛ اما نکته مهم مراجعات بیماران با مشکلات ذخیره مس در کبد به بیمارستان بوده است.
طبق تحقیقات در این زمینه، استفاده از ظرف مسی، از دلایل ذخیره مس در کبد بوده است.
به صورت معمول، افراد برای پخت غذا در ظرف نو، ابتدا شیر را در داخل آن داغ می‌کنند. ذخیره سازی بیش از اندازه مس در داخل کبد، در طولانی مدت، منجر به عدم کارایی کبد و در نهایت مرگ می‌شود.
ظرف مسی، از جمله ظرف استاندارد، که به نسبت ظرف‌های دیگر، واکنش‌های اسیدی را از خود به نمایش می‌گذارد.
از گذشته تا به امروز، بسیاری از اجداد ما، از ظرف مسی، به عنوان ابتدایی‌ترین نوع ظرف، در جهت انجام امور روزانه خود استفاده می‌کرده‌اند.
با گذشت زمان، بروز مواد اولیه دیگر در جهت تولید ظرف، فلز مس، کاربرد خود را در یک بخش از دست داد.
اما امروزه بهای فلز مس، به نسبت دیگر فلزات، به شدت افزایش یافته است. هر مدل از انواع ظرف مسی مصرفی با افزایش قیمت رو به رو شده است.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.