تفاوت ساختار فلز مس و برنج از نظر قسمت درونی آن‌ها قابل بررسی است. فلزاتی مانند مس و برنج از نظر ساختار و شکل داخلی یکسان نیستند.
هر سه این فلزات، دارای ساختار متفاوت به خود می‌باشند. در صورت عدم شناخت ویژگی هر فلز، شناخت و تمایز آن‌ها در بین سایر فلزات، به ندرت اتفاق می‌افتد.
بنابراین شکل و وجود هر یک از فلزات برای استفاده کنندگان از آن‌ها آشنا است.
برای افراد مبتدی، شناخت و نوع استفاده از فلزات، در صورت عدم اطلاعات کافی، گنگ و نامفهوم است.
بنابراین در صورت ناآگاهی در رابطه با شناخت ظاهر فلز، نمی‌توان نقطه متمایز و و تعیین کننده‌ای برای آن در نظر گرفت.
مس هدایت الکتریکی، حرارت بالا، شکل‌پذیری مناسب و مقاومت بسیار بالایی در برابر خوردگی دارد. به دلیل وجود ویژگی‌های فوق برای مس، برای طیف بسیار زیادی از محصولات مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مقاومت موجود برای فلز مس، در برابر خوردگی بسیار زیاد است.
به دلیل وجود مقاومت زیاد، از فلز مس، برای ساختار لوله‌ها و اتصالات استفاده می‌کنند.
فلز برنج رنگی با شباهت بسیار زیاد به طلا دارد.
از فلز برنج، بیشتر برای مصارف خانگی، تزئینی و همچنین برای ساختن سازهای موسیقی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
استفاده از فلز برنج برای تولید ساز موسیقی، توانمندی زیاد آن است. برنز دارای رنگ طلایی مات است.
به دلیل وجود رنگ طلایی مات برای فلز برنج، تفاوت بین دو فلز برنز و برنج به دلیل حلقه‌های کمرنگ ساده به نظر می‌آید.
وجه تمایز بین ساختار فلز مس
از ویژگی‌های بسیار مهم در ساختار فلز مس، مس، وجود روش گازی، قوس الکتریکی، مقاومتی و جوشکاری است.
با استفاده از هر بافت و جلالی، سطح آن کاملاً صاف می‌شود.
متناسب با مقدار ناخالصی موجود برای مس ، ویژگی‌های متفاوتی را می‌توان برای آن در نظر داشت. معمولاً برای برخی از مصارف که نیاز به رسانا و چکش خواری بالا دارند؛ مس یکی از بهترین گزینه‌ها به حساب می‌آید.
فلز مس، بدون نیاز به اکسیژن، قابل به استفاده است.
از مهم‌ترین ویژگی‌ها برای فلز مس، مقاومت آن در برابر باکتری‌ها است. در ارزیابی‌های موجود برای ساختار مس، به میزان ۳۵۵ مدل مختلف آلیاژهای مس می‌تواند حدود 99% باکتری‌ها را از بین ببرد.
کاربری‌هایی که برای مس وجود دارد بسیار زیاد است.
کشف اولین تلسکوپ به دست انسان، در ساختار داخلی آن‌ها مس وجود داشته است.
رومی‌ها از این فلز برای ابزارها و وسایل تزیینی استفاده می‌کردند.
با توجه به شواهد تاریخی، استفاده از مس، برای تمیز کردن زخم و تصفیه آب هم مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
امروزه به دلیل اینکه مس، در جهت انتقال برق می‌تواند توانایی بالایی داشته باشد؛ بیشتر برای مصارف الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
وجه تمایز بین ساختار فلز برنج
فلز برنج، به همراه روی و مس تهیه می‌شود. مدل‌های متفاوتی از فلز برنج وجود دارد. در قسمت داخلی فلز برنج، از مقدار متفاوتی روی و مس و عناصر دیگر وجود دارد.
مخلوط‌های فوق برای ساختار برنج، می‌تواند خصوصیات و تنوع رنگی برای فلز برنج به وجود بیاورد.
هر چقدر مقدار روی موجود در بخش داخلی برنج افزایش یابد؛ در نتیجه مقاومت و چکش خواری برنج تا حد بسیار زیادی افزایش پیدا می‌کند.
متناسب با مقداری که برای روی و فلز برنج در نظر می‌گیرند؛ می‌توانند رنگ آن را از قرمز تا زرد تغییر بدهند.
با بررسی محتویات فلز برنج، گرم کاری برنج افزایش پیدا می‌کند.
البته قابلیت سرد کاری درون آن تا حد بسیار زیادی کاهش پیدا می‌کند.
در صورت استفاده از برنج، با وجود 40% روی در قسمت داخلی آن، پس مقاومت بالا، چکش خواری پایینی در دمای اتاق برای آن به وجود می‌آید.
یکی از فلزات که امروزه طرفداران بسیار زیادی دارد، برنج می‌باشد.
برنج با استفاده از مس و قلع تهیه شده است. قلع برای اینکه بتوانند از زنگ زدگی جلوگیری کنند؛ مورد استفاده قرار می‌دهند.
این آلیاژ را برای ساخت اتصالات سخت افزارها، دستگاه‌های پیچ و مهره، محصولات مکانیکی برای خوردگی مورد استفاده قرار می‌دهند.
وجه تمایز بین ساختار فلز برنز
برنز به صورتی است که از مس و عناصر دیگری تهیه شده است. یکی از عناصری که معمولاً برای تهیه برنز مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ قلع است.
اما از موارد دیگری مانند: آرسنیک، فسفر، منگنز، آلومینیوم و سیلیکون هم برای کسب خواص‌های متفاوتی از آن، استفاده می‌کنند.
کاربرد‌های موجود برای فلز برنج، در جهت ساخت مجسمه‌ها، ساخت ابزار موسیقی، مصارف صنعتی که اصطکاک پایین دارند، مزیت بسیار زیادی دارد.
به طور مثال، از فلز برنز برای ساخت گوشه‌ها و یاتاقان استفاده می‌شود.
آلیاژهای برنزی چیست؟
آلیاژهای برنزی بسیار متنوعی در بازار وجود دارند. از جمله آلیاژهای کاربردی دیگر در بازار عبارتند از:
- فسفر
- برنز آلومینیوم
- سیلیکون
- نیکل
در ادامه هر یک از موارد فوق را بررسی خواهیم کرد.
1. برنز فسفر
برای تهیه این آلیاژ باید قلعی بین نیم تا یک درصد اضافه کنند. همچنین محتوای فسفری که بین این برای این آلیاژ در نظر می‌گیرند؛ یک درصد تا سه دهم می‌باشد.
این نوع از آلیاژ‌ها می‌تواند سختی، سفتی، ضریب اصطکاک پایین، مقاومت بالا در برابر خستگی و دانه‌های ریز داشته باشند.
قلع موجود در این نوع آلیاژ‌ها، باعث افزایش مقاومت آن در برابر خوردگی می‌شود.
همچنین مقاومت کششی آن نیز تا حد بسیار زیادی افزایش می‌کند. به دلیل وجود فسفر در این آلیاژ، مقاومت زیادی در برابر سایش و سختی وجود دارد.
معمولاً از این نوع آلیاژ‌ها برای موارد الکترونیکی، دمنده‌ها، فنر‌ها، چراغ و تجهیزات، مقاومت در برابر خوردگی استفاده می‌کنند.
2. برنز آلومینیوم
یکی از برنز‌های دیگری که با استفاده از آلیاژهای متفاوت تهیه می‌شود؛ برنز آلومینیوم است. این نوع از برنز دارای 6 تا 12% آلومینیوم، آهن 6%، نیکل حدود 6% داشته باشد.
ترکیب این عناصر باعث می‌شود تا استحکام و مقاومت آن در برابر خوردگی و سایش تا حد بسیار زیادی افزایش پیدا کند.
معمولاً برای تهیه سخت افزارهای دریایی، بلبرینگ‌های غلافی و پمپ از این برندها استفاده می‌کنند.
3. برنز سیلیکون
یکی دیگر از مدل آلیاژهای برنز آلیاژ برنز سیلیکون می‌باشد. برای تهیه این آلیاژ، از 20% روی، 6% سیلیکون استفاده می‌شود.
این نوع از برنز استحکام و مقاومت بالایی در برابر خوردگی دارد.
به همین دلیل برای ساق سوپاپ مورد استفاده قرار می‌گیرد. برنز قرمز شباهت زیادی به برنج قرمز دارد.
اما نقطه متمایز در ساختار برنز و برنج، غلظت کم روی است.
معمولاً از این آلیاژ‌ها برای ساخت پمپ و والورده‌ها استفاده می‌کنند.
4. برنز نیکل
یکی دیگر از آلیاژهای موجود برنز نیکل است. این برنز از مس، نیکل و روی تهیه شده است.
تیکلی درون این نوع از آلیاژ، منجر به ایجاد حالت نقره‌ای برای آن می‌شود.
این ماده استحکام نسبتاً مناسبی دارد. برای ساخت ابزار آلات موسیقی، تجهیزات غذایی و آشامیدنی، تجهیزات نوری و مصارف مختلف از آن استفاده می‌شود.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.